Reprezentacja czy reklama?

Granica pomiędzy tymi pojęciami jest dość płynna, a przepisy prawa nie zawieraja dokładnych definicji pojęcia "reprezentacji" i "reklamy". Gdybyśmy mogli jednak mogli zaliczać koszty reprezentacji i reklamy do kosztów uzyskania przychodów, nie rozpisywalibyśmy się na tak szeroką skalę w Internecie o wątpliwościach tych znaczeń.

Czy wydatki na reprezentację i reklamę są kosztem uzyskania przychodów?
Koszty związane z reklamą możemy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, podczas gdy wydatki związane z reprezentacją nie mogą być uznawane za koszt podatkowy.

Jaka jest różnica pomiędzy reprezentacją i reklamą?
Reklama to działanie pojegające na skłonieniu do nabycia określonych towarów lub skorzystania ze świadczonych usług.
Reprezentacja to działanie polegające na występowaniu w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia.

Definicje reprezentacji:
1) Reprezentacja oznacza „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

2) Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 kwietnia 2012 roku (sygn II FSK 1789/2010) podkreśla, iż wobec braku legalnej definicji "reprezentacji" kwalifikacja do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z szeroko pojętymi działaniami promocyjnymi winna się odbywać się na podstawie całokształtu okoliczności oraz charakteru prowadzonej przez podatnika działalności. Ocena ta jak zauważył Sąd I instancji, tj. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 24 maja 2010 r. III SA/Wa 1905/2009 uzależniona jest od szeregu czynników zewnętrznych takich jak miejsce i czas wydatku, obroty i dochody firmy, branża w jakiej firma działa, wreszcie popyt i podaż produktów, a więc dane rynkowe, charakterystyczne dla tej branży.

3) W wyroku z dnia 13 sierpnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi I SA/Łd 636/10 -

przytoczył słownikową definicję "reprezentacji" - działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie właściwego wizerunku firmy, poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów, czy usług.

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na biznesowe obiady?

Zgodnie z art. 16 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności posienionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W stanowisku wywiedzionym w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 listopada 2009 r. III SA 925/2009 stwierdzono „że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia.” W wyroku tym stwierdzono również, że „nie jest też błędny pogląd, iż wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu.”

W przeważającej liczbie orzeczeń sąd odwoławczy opowiadał się za uznaniem zakupu usług gastronomicznych podawanych i świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami, bez względu na miejsce zakupu tych usług, za koszty reprezentacji, a więc nie mogące stanowić kosztów uzyskania przychodów (wyrok NSA z dnia 29 czerwca 2012 r. II FSK 2571/2010 i II FSK 2772/2010, z dnia 24 maja 2012 r. II FSK 2341/2010, z dnia 27 kwietnia 2012 r. II FSK 1978/2010, z dnia 5 kwietnia 2012 r. II FSK 2101/2010).

W gąszczu przepisów nie ma prostej odpowiedzi czy koszty obiadów biznesowych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Odmienne podejście do tego mają również sądy administracyjne. Z jednoznaczym uznaniem tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów nie poradził sobie również Naczelny Sąd Administracyjny, który zostawił otwartą furtkę do uznania tych wydatków jako kosztów podatkowych w zależności od stanu faktycznego (zapowiedź NSA z 8 kwietnia 2013 roku). W dotychczasowych orzeczeniach zapadały odmienne wyroki. Przeważnie na niekorzyść podatnika. Stąd pojawia się pytanie dlaczego nie można ułatwić podatnikowi poprzez jednoznaczne określenie czy wydatki na konsumpcję można traktować jako KUP czy NKUP?